31/1/2014
Στίχοι: Νίκος Γραμμάτος
Καμιά φορά δεν ξέρω πως, θα αντέξω το φως
Καμιά φορά δεν ξέρω πως, θα νιώσω δυνατός
Βουτηγμένος σε αυτό που αποκαλούνε ζωή
στα σάπια θεμέλια ενός επώδυνου κόσμου
αναζητώντας στιγμές, ψάχνοντας συνεχώς την διαφυγή
μετρώντας τους κόκκους στην κλεψύδρα του χρόνου
Περιπλανώμενος ανάμεσα σε υπνωτισμένους ανθρώπους
που έχουν ξεχάσει το νόημα και την ουσία της ύπαρξής τους
μη δείχνοντας σημάδια ανάνηψης και όρεξη για αλλαγή
προσεύχομαι σε μια ανώτερη δύναμη να δράσει στην ζωή τους
Καμιά φορά δεν ξέρω
πως, θα αντέξω το φως
Καμιά φορά δεν ξέρω
πως, θα νιώσω δυνατός
Έτσι λοιπόν κάθε μέρα κυλάει, και μαζί της κυλάω κι εγώ
Τρέχω, σκοντάφτω, σταματάω, προσπαθώντας να ανοίξω τα φτερά
Και να πετάξω, να δω από ψηλά τα όμορφα μας τοπία
Να γαληνέψει η ψυχή μου, να νιώσω αυτή την πραγματική
αίσθηση ελευθερίας
Να μην με νοιάζει που βρίσκομαι και που πατάω
Να μην με νοιάζουν οι ματιές και τα λόγια του κόσμου
Μονάχα να πετάω θέλω, να πετάωωω
Με την μουσική να ηχεί συνέχεια στα αυτιά μου
