Έχω αυτό το μούδιασμα στα χέρια
της απογοήτευσης είναι συστατικό
νιώθω να μπαίνουνε στο στήθος μου μαχαίρια
ψάχνω το φάρμακο να βρω, το γιατρικό
Θέλω να ουρλιάξω και να φτύσω όσα νιώθω
να τα ξεράσω σε μια σκοτεινή γωνιά
όλα όσα ένιωσα για σένα θα πληρώσω
μετά θα ανάψω μια πελώρια φωτιά
Εκεί θα κάψω τους σφυγμούς και τις ανάσες
για να ανασάνω και να νιώσω ζωντανός
όλα τα λόγια σου ανάμεσα στις στάχτες
ήτανε ψέματα που χάθηκαν στο φως
Φανέρωσέ μου μια φορά το πρόσωπό σου
ρίξε την μάσκα που φοράς ανελλιπώς
κι άμα αξίζεις, εγώ θα γίνω πια δικός σου
θα ταξιδεύουμε στον χρόνο συνεχώς.
