Στίχοι: Νίκος Γραμμάτος
Το βουητό της πόλης, μας θυμίζει μελωδία
Άγονος ο δρόμος χωρίς τα φώτα επάνω
Και η λάμψη που μου έδωσες χαράζει την πορεία
Την λύση ποια την βρήκα την έχω φυλαχτό
Η ανάσα σου είναι αυτή που καίει την καρδιά μου
Τη μνήμη θεραπεύει σαν νιώσω τον σφυγμό
Μικρές χαρές με
σπρώχνουν προς τα εδώ, παρέα τ’άρωμά σου
Ταξίδι προς το άγνωστο με αγάπη οδηγό
Αίσθηση χαράς διαπερνά την θλίψη
Τσακίζει μια απόγνωση το φυλαχτό αυτό
Η έλλειψη του φέρνει φουρτούνα στη γαλήνη
Μα σαν βρεθεί με πάει σε άλλο σκηνικό
Η ανάσα σου είναι αυτή που καίει την καρδιά μου
Τη μνήμη θεραπεύει σαν νιώσω τον σφυγμό
Μικρές χαρές με
σπρώχνουν προς τα εδώ, παρέα τ’άρωμά σου
Ταξίδι προς το άγνωστο με αγάπη οδηγό
